Hamar VM sprint ---- part 3 ---- Rocking all over the world!

zondag 9:30, here we gooooo voor de 2de dag WK sprint! Weer warm aankleden want het is nog steeds lekker koud buiten! Ook vandaag nemen we de 1ste bus naar Hamar! Die vertrekt alleen een stuk later dan gisteren, om 10.50 rijden we weg uit Elverum. Na een mooi ritje zien we het Vikingskipet weer liggen en drukken op het stopknopje. Al snel stopt de bus en dan zien we dat het nog niet de goede halte is. We stappen toch maar uit en beginnen aan een wandeling door de sneeuw. Op het viaduct haalt opeens een bekende auto ons in, die van Håvard Bøkko! Hij is de 1ste schaatser die we deze dag zien! Precies op tijd komen we aan in het stadion en gelukkig is er nog plek vrij vooraan vlakbij de finish. We hangen onze spandoek en de vlaggen weer op en de wedstrijden beginnen met de 500m dames. De testrit hebben we gemist. Later kom ik erachter dat Eirik Lunde Pedersen die reed en nu vind ik het wel jammer dat ik die niet heb zien rijden. Is toch ook een van me favo Noren die ik niet zo vaak zie (rijden). Op de tribune worden we opeens aangesproken door een man. Hij komt me wel vaag bekend voor en dan verteld hij dat hij ons heeft gezien in het Vikingskipet in de zomer van 2005 en later nog in Oslo. Dan weet ik het ook wel weer, echt grappig dat we hem (en zijn vrouw) hier opeens weer tegenkomen! Het blijkt dat ze nu in Noorwegen wonen. Ondertussen zijn de mannen begonnen met hun warming-up op het middenterein en hebben we weer genoeg te zien! :)

Beorn en Erben aan het inlopen

Even later begint dan de 500m mannen en de rus Yesin heeft wel erg veel pech dit weekend! Weer valt zijn tegenstander en wordt hij gehinderd. Hij besluit om nu niet over te gaan rijden. Rukke blijft gelukkig nu wel staan en rijdt een nieuw Noors juniorenrecord, die was van Bøkko. Al onze andere favo's reden eigenlijk ook allemaal een goede 500m wat erg leuk was om te zien :) Kip had ons ook alweer snel gespot en zwaaide weer lief naar ons! Nadat de 500m was afgelopen gingen wij op weg om een rondje door het stadion te maken en hopelijk een aantal mensen te zien en spreken. Ik neem me Noorse vlag mee, een stift en het kaartje voor Mikael! We liepen even helemaal bovenlangs en dan sta je echt hoog! wel apart om een X van zo'n afstand de ijsbaan te zien. We lopen verder en kijken goed om ons heen of we iets bekends zien op de tribune. Halverwege het rechte stuk staan we even stil en opeens ziet Wendy iemand! Eirik Lunde Pedersen zit op de tribune samen met zijn vader en clubgenoot Are Eri Bjelland. Eirik wil ik ook nog wel op me vlag en ik wil hem ook wel ff spreken. Maar nu durf ik dat nog niet, zijn vader zit er ook bij en ook ontdekken we dat hij een vriendin heeft, leuk voor hem :) We zoeken een plekje op de tribune bij hun in de buurt en opeens hoor ik wendy zeggen: oh my god, daar is Preben!

De tribune aan de overkant waar Preben, Eirik en Are Eri ook ergens zitten!

Ik kijk op en zie ook opeens Preben naast Eirik en Are Eri gaan zitten! Hij ziet er echt goed uit!! En ik ben erg blij dat we hem nu weer zien! :) Ik wist al dat hij zou komen doordat ik hem wel spreek op msn maar dan moet ik hem ook nog maar net ff tegenkomen. De 1000m vrouwen was inmiddels al lang begonnen en we bleven die mooi hier kijken en tegelijk van een mooi uitzicht genieten ;) De 1000m was afgelopen en ik wilde Preben toch graag ff spreken! Hij zat nu zo dichtbij en ik zou er spijt van gaan krijgen als ik niet met hem ging praten. Aan de andere kant durfde ik ook niet goed het trapje af te lopen naar hem toe. Kirsten ging toen eerst naar beneden lopen en met haar telefoon foto's maken van het ijs :P nu ging ik naar Kirsten toe en stond zo gelijk naast Preben! Ik sprak hem aan en we hadden een leuk gesprekje! :) Ook heeft hij me vlag ff gesigneerd! Gelijk heb ik ook ff Eirik en Are Eri de vlag laten signeren! Are Eri keek wel grappig toen ik hem ging vragen, hij is (nog) geen topschaatser maar ik ken hem gewoon doordat hij 2 leuke clubgenoten heeft ;) We gingen verder met ons rondje en opeens kwamen we Eskil Ervik tegen! Die stond ook nog niet op me vlag dus heb ik hem ff aangesproken en hij zette hij zijn handtekenig erop! Nadat Wendy nog ff met hem op de foto ging liepen we weer verder! FF later waren we helemaal aan de andere kant bij de 500m start waar ook het restaurant van de ijsbaan was. Daar binnen zagen we Mikael staan! Van Preben had ik net al gehoord dat hij er wel was en nu hadden we hem al snel gevonden! We liepen naar binnen en al snel zag Mikael ons al staan en groetten we elkaar! Hij vertelde dat hij er erg van baalde dat hij hier niet kon rijden. Hij hoopte dat hij volgend weekend in Heerenveen wel weer kon rijden en wij zouden hem dan hard gaan aamoedigen! Ik pakte het kaartje uit me zak en gaf het aan hem. Kirsten en Wendy kregen de slappe lach en ik daardoor. Mikael deed ff de enveloppe open en liep daarna met het kaartje naar buiten en ging hem lezen. Even later liep hij verder en keek door de ramen naar binnen om te zien of wij er nog stonden en lachde ff lief naar ons!! :) was leuk om hem ff te spreken! Nu hadden we zo ongeveer iedereen wel gezien die we wilden zien en we liepen weer naar onze plek toe. Daar aangekomen begon de alweer laatste afstand van het WK al bijna! De 1000m voor mannen. Nog 1x iedereen hard aanmoedigen!

Christoffer Fagerli Rukke die na de finish benieuwd is naar zijn tijd!

Na de laatste rit zag ik opeens dat KH Lee wereldkampioen was geworden en niet Pekka Koskela! Dat was leuk! Al had ik het Pekka ook wel gegund! We wilden de huldiging goed bekijken dus haalden we onze vlaggen en spandoek van de boarding en gingen op weg naar een mooi plekje in de buurt van het podium. We liepen gewoon langs en over de perstribune naar de hoofdtribune en er was niemand die ons tegenhield. Alle mensen waren zo heerlijk relaxed daar! De huldigingen waren erg mooi om te zien en daarna gingen KH Lee en Anni een ereronde rijden. Wij stonden vooraan en Wendy hield ons KH Lee bordje omhoog. Opeens zag Lee het en er verscheen een grote lach op zijn gezicht, hij stootte Anni aan en wees naar ons en werd helemaal blij! Hij zwaaide en gaf een kushandje aan ons! Hierdoor werden wij ook helemaal blij! We liepen nog een stukje verder naar de 500m start waar ook de ingang van de kleedkamers was en waar nog veel schaatsers rondliepen of geïnterviewd werden. Lasse Sætre liep er met zijn schattige zoontje in zijn armen waar Wendy een mooie foto van maakte. Ook Maren Haugli zagen we opeens lopen en die wilde ik ook wel op mijn vlag. Ik riep haar en Maren opeens: hoi! hoe gaat het? Ik was helemaal verbaasd dat ze Nederlands kon en het duurde ff voordat ik antwoord gaf. Na een kort leuk Nederlands gesprekje had ze mijn vlag gesigneerd. Een stukje verderop zag ik nog een Noor staan, Christoffer Fagerli Rukke. Hij stond daar samen met Håvard Bøkko en volgens Kirsten en Wendy zaten hun al de hele tijd onze kant op te kijken! Ik wilde Rukke ook nog wel ff spreken, had hem nog nooit gesproken, en liep naar hem toe. Hij was ondanks zijn val erg tevreden over het WK! en ook hij signde me vlag ff! Had al gezien vanaf de tribune dat het een vrolijke jongen was en nu ik hem gesproken heb vind ik dat helemaal!

Håvard stond ook nog steeds in de buurt en we spraken hem ook ff aan. We vertelden dat we geleerd hadden hoe je zijn naam uitspreekt en hij zei dat het helemaal goed was hehe. Iedereen was nu wel zo ongeveer weg en we liepen naar buiten toe. Daar keken we door wat ramen en zagen opeens KH Lee richting de deur naar de hal lopen waar we net uitkwamen. Wij snel weer naar binnen rennen en daar zagen we Lee! Hij herkende ons gelijk en begon te lachen :) Kirsten pakte het bordje en vroeg of hij die wilde signeren. Hij bekeek het bordje eens en vertelde toen dat ie niet klopte! We hadden KY Lee maar het moest KH Lee zijn, oeps.. maar hij was blij met het bordje en zette er een mooie handtekening op en zijn naam in Koreaanse tekens! We gingen ook ff met hem en de krans op de foto! Marnix Wieberdink van sportsnavigator stond er ook bij en hij paar X 'present!' zeggen. Wij snapten er nix van maar opeens gaf Lee zijn muts aan Wendy!!! echt leuk! :D Na deze leuke ontmoeting gingen we weer naar buiten en liepen we naar de overkant van de weg. Daar was het Vikingskipetmotel en we hadden besloten om daar te gaan eten.Wendy en ik hadden daar in de zomer ook gegeten en wisten nog dat het lekker en niet duur was. Binnen zagen we Shani zitten bij een Noors gezin en de kinderen gingen hem allemaal Noorse woorden en zinnen leren, erg schattig! Ik bekeek de menukaart en koos voor de chicken fagita, die had ik toen ook gegeten en had er wel weer zin in! Het eten smaakte goed en daarna hebben we nog een hele tijd heerlijk gezeten nagenieten en napraten over deze 2 supermooie dagen! Maar het was nog lang niet afgelopen! Na een tijdje gingen we toch maar weer eens naar buiten en liepen richting het centrum. Onderweg kwamen we langs het Scandic hotel waar het banket zou plaatsvinden. We zagen echter nix en we liepen verder naar Siste Indre. Daar gingen we naar binnen en bestelden een drankje. Het viel ons op dat er vooral oudere schaatsfans zaten en nadat we ff lekker gezeten hadden gingen we weer naar buiten op zoek naar iets anders leuks. We liepen weer naar het Scandic hotel en hoorden nu allemaal stemmen. Blijkbaar was het banket afgelopen en ging iedereen weg. Wij liepen verder door het centrum en opeens hoorden we luide muziek uit een café komen. We gingen naar binnen en zagen gelijk dat hier de afterparty van de schaatsers was! en er waren heel wat! Wij liepen eerst naar boven waar we leuk begroet werden door een Rus en legden daar onze spullen neer en daarna weer naar beneden om een drankje en popcorn te bestellen. Aan de bar werd ik gelijk vrolijk begroet door Tucker Fredericks en Kirsten door Shani die wilde zien wat er in de bak zat die ze kreeg, popcorn dus. Opeens was er veel rumoer en keken we evne om en zagen dat KH Lee wel op een erg bijzondere manier zijn wereldtitel aan het vieren was! Iedereen had de slappe lach. Wij liepen weer naar boven waar we een mooi uitzicht hadden over het café en zo zagen we dat Håvard en Rukke leuke kleding aanhadden maar helaas al snel weer weg gingen.. Nadat we de popcorn ophadden gingen we weer naar beneden want we hadden zin om te dansen! Er werd leuke muziek gedraaid en we vermaakten ons prima! Het was ook echt heerlijk dat de cafés in Noorwegen rookvrij zijn, iedereen die wilde roken moest naar buiten. Wij bleven de hele tijd lekker dansen en opeens kregen we gezelschap van een Italiaan, Ermanno Ioriatti, die vrolijk mee ging dansen en ook Shani Davis kwam erbij. Zo stonden we opeens in een kringetje van 5 personen rond te springen! Shani had veel lol en we hadden erg leuke gesprekken met hem. Ook was het erg gezellig met Tucker en Dag Erik Kleven al waren er met hem wat communicatieproblemen ;) Shani had wel een leuke oplossing bedacht maar die werkte niet echt want wij komen toch echt uit Nederland en niet uit Noorwegen ;)Van een vage gast uit de schaatswereld kregen we wat bedreigingen, nog door de worldcup in Turijn waar we hem ook waren tegenkomen.. we snapten er alleen weinig van maar hij had blijkbaar nog een goed geheugen.. later in de nacht werden we aangesproken door een Noorse jongen uit Hamar die vertelde dathij het altijd leuk vond dat er schaatswedstrijden in Hamar waren want dan was het erg gezellig in het café! Hij vertelde ook nog dat hij in het Scandic hotel werkte en hij had wel wat leuke verhalen over belevenissen daar met schaatsers. Ook hij vond de vage persoon verschrikkelijk en zou ons wel beschermen als hij ons echt iets aan ging doen. Na nog veel dansen met Shani, Tucker en wat anderen ging het café helaas sluiten. We gingen naar buiten en daar werd Wendy opeens aangesproken door een Fin die al lang naar haar zat te kijken. Nu hij al heel wat biertjes op had durfde hij Wendy aan te spreken en hebben we nog heel lang met hem gepraat wat erg grappig was! Al was het niet de bedoeling om zo lang met hem te praten maar dit kwam doordat we wat problemen hadden met het taxibedrijf. Eerder die avond hadden we al gebeld en hadden ze gezegd dat het 600 kroon was naar Elverum. Nu zaten we in de taxi en moesten we opeens 800 kroon betalen! Hier hadden we geen zin in en zijn weer uitgestapt. De Noorse jongen ging even voor ons bellen en probeerde te regelen dat we wel voor 600m mochte maar dat lukte niet. Wij toch maar wachten op een nieuwe taxi in gezelschap van de Fin die ons ook wel mee naar zijn hotel wilde nemen of hij ging wel met ons mee en dan betaalde hij de taxi wel. Dit leek ons toch niet de beste oplossing maar lief was het wel :) Na nog heel lang wachten kwam er nog steeds geen taxi en kwam de café-eigenaar naar buiten en zei dat we wel ff binnen mochten wachten. Hij en de rest van het personeel vonden het ook allemaal belachelijk en vertelden dat ze al vaak gebeld hadden en ook de krant al hadden gebeld. Opeens kwam er wel weer een taxi aan en stapten we in. De café-eigenaar liep ff mee en gaf ons opeens 200 kroon! Zo betaalden we toch 600 voor de rit naar huis! In Elverum aangekomen was het nog ff zoeken naar het goede huis want alles zag er toch anders uit in het donker. Gelukkig zagen we na een tijdje rijden het huis! Om 5 uur waren we eindelijk thuis maar het was echt een geweldige en supergezellige nacht!!!