Worldcup Berlin Teil 3

Rond 8.15 gaat de wekker alweer en nadat we ons aangekleed hebben gaan we naar beneden voor het ontbijt wat weer lekker uitgebreid is! Nadat we genoeg hebben gegeten pakken we onze tassen nog weer ff in voor een nieuwe dag ijsbaan en gaan dan rond 10.15 weer op weg. Onderweg halen we nog ff wat lekkere broodjes bij de bakken en kopen nu bij de kassa een kaartje voor maar €5 i.p.v. €10. nadat we er eerder die ochtend waren achter gekomen dat studenten met korting naar binnen mochten. Bij het kaartje krijgen we ook weer een startlijst en zo ontdekken we dat Noorwegen niet rijd in de team pursuit en Mikael de 1000m in de B-groep rijd?!??! We snappen er weer eens weinig van en vragen ons af wat de redenen zijn voor dit. We lopen het stadion binnen en de 1000m B groep dames is nog bezig. Al snel spotten we Mikael en ook Mueller op het middenterrein. FF later begint Wendy opeens te zwaaien en vragen Kirs en ik verbaasd naar wie ze zwaait? Ze zegt dat een Amerikaan zwaaide en dat ze dan maar terugzwaait. Hierover zijn we erg verbaasd, dat moet dan Trevor Marsicano zijn maar waarom zou hij gaan zwaaien… Als de Amerikaan nog een X langsschaatst zien we opeens dat het Brent is!! Hij gaat dus toch de 1000m schaatsen!! A nice suprise ;). We gaan eens verder met het bestuderen van de startlijst voor de 1000m B mannen en analyseren Mikaels kansen om te winnen of op het podium te komen en te promoveren naar de A-groep. Als hij heel goed rijd moet het allemaal mogelijk zijn! We moedigen hem heeeeeeel hard aan en het ziet er goed uit! Na zijn race staat hij iig op de eerste plaats! Nu is het afwachten wat de rest nog gaat doen…Zoals we al een beetje ingeschat en gehoopt hadden is de concurrentie niet in topvorm en zo beland Mikael uiteindelijk op de 2de plaats wat ook goed genoeg is om te promoveren naar de A-groep!!

Tijdens de prijsuitreiking klappen en juichen we heel hard en zien dan ff later Mikael uit de tunnel komen en richting onze bocht lopen en ff later staat hij dan vlak voor ons en gooit zijn bloemen! Een mooi paars boeketje! We bedanken hem voor de bloemen, feliciteren hem met de 2de plaats en praten ff na over de race. De 1500 gister was zoals we al dachten idd wat te lang maar de 1000m was een mooie race! We proberen ook nog ff onze nieuw geleerde uitspraak van zijn naam en hij helpt ons nog ff door zijn naam ook een X te zeggen maar het blijft lastig! Dan zegt hij dat hij ff naar wat Noorse fans moet en straks wel ff zal terugkomen! Prima, dan hebben wij nog ff tijd om te bedenken wat we ook alweer nog meer wilden vragen aan hem. Later lees ik in een Noors krantenartikel op een website dat de fans waar hij nu naar toe ging hem gewoon ff €1875 hebben gegeven!!! Dit omdat hij en z’n ploeg helaas nog steeds niet echt een sponsor hebben en ze vonden dat zo’n goede en aardige jongen als Mikael gewoon gesteund moest worden! En hij had het doel wat hun gesteld hadden, promoveren naar de A-groep, gehaald en ontving nu het geld. Echt geweldige actie van hun!! Mikael verdient dat zekers! Daarna kwam hij weer teruggelopen en hadden we nog een erg interessant en gezellig gesprek met hem over het NM, waarom hij nu in de B-groep reed, de niet selectie van Øyvind Andreassen wat hij ook echt stupid vond, het niet rijden van de TP wat hij ook niet snapte en hadden we nog veel lol over iets van afgelopen seizoen.

Ondertussen was het trainingsuur alweer bijna afgelopen en ging de 1000m A groep dames van start. Dat vind ik opzich nog wel een leuke afstand om te volgen bij de dames. Toch houden we ook altijd goed in de gaten wat er om ons heen en om het ijs gebeurd en zo zag Kirsten opeens Tucker langslopen en heeft een leuk gesprekje met hem. Na de dames is het tijd voor de mannen en kunnen we weer druk zijn met 1 van onze favoriete bezigheden. Het aanmoedigen van al onze favo’s met verschillende vlaggen en bordjes. De Noren Rukke en Bøkko, de Lee’s, Shani en tussendoor de Canadezen en ander Amerikanen ook nog wat. Shani rijd een erg goede race en staat met nog 1 rit te gaan op plek 1. In de laatste rit rijd Stefan Groothuis en als hij over de finish komt denken we dat hij langzamer is als Shani en beginnen al te juichen totdat blijkt dat hij net 0.02 sneller is. Maar de 2de plek voor Shani is toch al een stuk beter dan de 5de plek van gister en hij heeft nu ook maar 1 Nederlander voor zich. Wij twijfelen ff wat we gaan doen, naar buiten om mss nog wat schaatsers te kunnen spreken maar dan zijn we wel onze plek kwijt of gewoon binnen blijven en de dames team pursuit te gaan kijken.

We besluiten naar buiten te gaan en zien Rukke net weglopen en Mueller wegrijden met een auto. Vlak daarna loopt Shani van de baan naar de gymzaal en zwaait ff. Wij lopen wat verder richting de ingang en zien dan de fysio van de Noren naar buiten komen waarvan we eindelijk bevesting krijgen waar we al lang op hoopten ;) FF later zie ik opeens Øystein Haugen, de teamleider van de Noren, naar buiten komen. Die moest ik nog ff spreken dit weekend en dit was de perfecte kans want nu was hij eens een X alleen! Ik roep heeeee! Can I ask you something en hij komt er aanlopen met een vriendelijk belangstellend gezicht. Dat veranderd echter totaal wanneer ik mijn vraag gesteld heb, waarom hij Øyvind niet geselecteerd heeft. Hij zegt dat hij de limieten niet gehaald heeft. Gelijk gaan wij er tegenin dat Fredrik van der Horst die ook niet gehaald heeft. Dan komt hij echt met een waardeloos argument door te zeggen dat hij nog een junior is….Wij zeggen vervolgens dat Øyvind toch ook nog steeds jong is. Hij loopt ondertussen al snel richting een auto, zegt nog dat hij niet zo jong meer is (ehm… iemand die een paar dagen eerder 23 is geworden?!?) en stapt dan snel in. Daar is dus ook geen discussie mee te voeren al zeggen zijn antwoorden wel genoeg…. Alledrie zijn we wel wat verbaasd over deze impulsieve actie van mij maar ik was gewoon echt kwaad en dan durf ik soms nog wel eens wat en ben blij dat we hem iig hebben laten weten dat we het niet met zijn beleid eens zijn. Een week later zou ons protest nog uitgebreid worden. Wij lopen wat verder richting de gymzaal waar de schaatsers hun warming up of cooling down kunnen doen zodat we een beter overzicht over alles hebben. Dan zie ik opeens een jongen aankomen met een enorm stuk ijs op zijn knie die ons vrolijk groet. Dan zie ik dat het Brent is en vraag geschokt wat er met hem gebeurd is! Hij legt uit dat hij een ontsteking heeft aan zijn knie en het elke X goed moet koelen, klinkt niet echt goed maar hij doet er wel luchtig over. Dan hebben we het ff over zijn erg coole schoenen die ons opgevallen zijn en vervolgens valt het hem op dat wij bloemen hebben en is hij erg nieuwsgierig van wie die zijn. Hij belooft dan weer dat hij volgende week een present voor hem heeft en wij stellen hem dan de vraag of ie van chocola houd want we hebben ook een present voor hem bedacht. Hij word gelijk enthousiast en zegt I looooove chocolate! Dat is dan mooi! Tot slot hebben we het nog ff over de terugreis en vertelt hij dat het Amerikaanse team vanavond met het vliegtuig naar Heerenveen vertrekt. Van Mikael hadden we al gehoord dat de Noren ook die avond al weggingen dus er bleef weinig over.

Nadat we Brent nog ff uitgezwaaid hebben kijken we eens door de ingang het stadion binnen en zien dat de heren team pursuit bijna gaat beginnen. Die willen we wel graag zien dus gaan we weer eens naar binnen. We zijn ook wel nieuwsgierig naar enige kant van het stadion waar we nog niet gezeten hebben en zo lopen we naar de ‘zuid-bocht’ waar het nog lekker rustig is. Er doen voor ons niet hele interessante teams/schaatsers mee maar het blijft toch een leuk onderdeel om te zien! Relaxed zittend kijken we dan ook toe hoe alle schaatsers hun rondjes rijden. In de laatste rit gaat Nederland van start maar langt duurt hun race niet. Opeens op het rechte stuk valt Carl Verheijen. Winnaar word Canada. Dan zit het eerste worldcupweekend er al weer op! We lopen naar buiten waar het regent en daarom besluiten we al snel om lekker richting hotel te lopen. Vlak voordat we het terrein verlaten zien we opeens Håvard Bøkko nog lopen en roepen we nog wat dingen naar elkaar al komt er bij Bøkko niet veel meer uit dan zijn leuke lachje maar die blijft gewoon cool ;)

Bij het hotel aangekomen vragen we bij de receptie weer ff iets om de bloemen in te doen en op onze kamer aangekomen worden Mikaels bloemen naast die van Håvard gezet en praten we ff na over deze dag en overleggen we wat we verder deze avond gaan doen. We besluiten om naar het centrum te gaan en daar een restaurant te zoeken en zo ook nog iets meer van Berlijn te zien. Na het bestuderen van de S- en U-bahn kaart gaan we op weg naar de dichtstbijzijnde halte en een tijdje later zijn we aangekomen op de Alexanderplatz. Al snel zien we een Italiaans restaurant en daar hebben we nog steeds wel zin in dus besluiten we naar binnen te gaan. We worden bediend door een typische Italiaan wat wel gezellig is en bestellen alle3 een pizza Hawaii. Al snel word deze geserveerd en hij is echt supergroot!! We komen er wel snel achter dat de bodem erg dun is en zo lukt het ons toch om (bijna) de gehele pizza op te eten. Onder het eten genieten we nog van één van de andere gasten die plaatsneemt achter de piano en wat nummers speelt voor zijn vriendin. Helaas gaat ons scenario dat hij haar daarna ten huwelijk gaat vragen niet door. Nadat we de pizza op hebben blijven we nog ff lekker zitten om het wat te laten zakken en hebben lol met onze fotocamera’s door het maken van wat maffe foto’s. Uiteindelijk besluiten we om toch maar eens af te rekenen en weer buiten aangekomen bestuderen we de plattegrond even en gaan op weg naar de Brandenburger Tor. Zo zien we toch nog 1 van de beroemdste dingen in Berlijn! Daarna lopen we door naar ‘unter den Linden’ hebben we veel lol met een zelf verzonnen lied en lijkt het wel of we al heel wat gezopen hebben. Daar aangekomen gaan we op zoek naar een metro-station en na ergens nog een X overstappen komen we weer vlakbij ons hotel uit. In de lobby zien we nog wat Nederlandse en Noorse fans zitten en besluiten ook nog ff wat te gaan drinken. Eerst komen we met de Nederlanders in gesprek, 2 mannen die fan zijn van Tomomi Okazaki en ze leggen uit hoe dat onstaan is. Zo wisselen we gezellig wat schaatsbelevenissen aan elkaar uit. Dan komen we ook in gesprek met 2 Noorse mannen die al aardig wat drank op hebben maar er is nog wel goed mee te praten. We hebben het wel ff over alle Noorse schaatsers en leren zo ook de goede uitspraak van alle namen, erg interessant. Toch gaat het vooral weer over Mikael, blijkbaar vinden de Noren ons enthousiasme voor hem erg grappig en interessant en willen ze er alles over weten. Daarentegen beginnen hun weer over Fredrik van der Horst, alle Noren vinden hem blijkbaar erg interessant. Verder zijn ze nog verbaasd over bepaalde Noorse plaatsen die we kennen en als we over Sverre Lunde Pedersen beginnen worden we gelijk uitgenodigd om naar het NK junioren te komen kijken en krijgen al een slaapplek aangeboden. Ook hebben we nog een discussie over of Bøkko Sven kan verslaan en dan blijkt het dat wij meer vertrouwen in Bøkko hebben dan de Noren. Wel zijn ze het met ons eens dat Mueller echt niks is en zo snel mogelijk weg moet. Rond 12 uur besluiten we om eens naar onze kamer te gaan waar we al snel in slaap vallen.

De volgende ochtend gaan we voor de laatste keer lekker ontbijten. De Noorse mannen uit de lobby zitten er ook al en één van hun komt ff naar ons toe en begint weer over Mikael en zegt dan precies wat wij gedacht hadden. Dat hij alles wel vergeten zou zijn door de vele drank maar hij wist alles nog precies! Verder vermaken we ons met het observeren van de Polen die druk bezig zijn hun busjes in te pakken. Ook praten we nog een tijdje met een fotograaf van het schaatsjaarboek die we ook elke wedstrijd weer tegenkomen maar verder dan elkaar groeten spreken we elkaar eigenlijk nooit. Nu legt hij uit wat hij allemaal doet tijdens zo’n schaatsweekend en vertelt een interessant verhaal over het komende WK junioren in Zakopane. Daar is de ijsbaan nog niet eens klaar! Weer terug op onze kamer aangekomen pakken we de laatste spulletjes nog ff in en rond 10 uur verlaten we het hotel. Met de S-Bahn gaan we naar het Hauptbahnhof waar we ff overleggen wat we nog gaan doen voordat over een uur de trein naar Nederland vertrekt. De bagagekluisjes zijn vrij duur voor een uurtje en we besluiten met alle bagage gewoon ff wat te gaan drinken ergens op het station. Eerst reserveren we nog ff een zitplaats voor in de trein zodat we daar geen problemen mee hebben. Dan zien we een Mac Donalds met een Mac Caffé en besluiten daar heen te gaan. We bestellen allemaal een kop thee en een stuk gebak en sluiten Berlijn zo lekker af. Op het perron aangekomen zien we dat het erg druk is en zijn we helemaal blij dat we een stoel gereserveerd hebben. Nadat we onze bagage kwijt zijn kunnen we lekker gaan zitten en begint de reis terug. We luisteren wat muziek, kijken wat naar buiten, praten nog eens na over dit weekend en zijn alweer druk met plannen maken voor volgend weekend! In Nederland scheiden onze wegen en komen we allemaal weer veilig thuis aan.
Het was een erg mooi eerste schaatsweekend! Erg leuk om na een lange lente en zomer weer schaatsers live in actie te zien en onze favorieten weer aan te moedigen en gezellig te spreken!