Rallarvegen

Vrijdag 24 Juli

De wekker gaat weer vroeg want we willen nog steeds graag fietsen. Als we de gordijnen open doen zien we blauwe lucht en zon en besluiten we te gaan! De route die we willen gaan fietsen is de ''Rallarvegen''. Dit is een weg die vroeger gebruikt is als transportweg voor materialen voor de bouw van de spoorlijn tussen Oslo en Bergen. De weg gaat dwars over de Hardangevidda en is alleen toegankelijk voor fietsers. De officiele route loopt van Haugastøl naar Flåm en is 80km. Er zijn wel wat verschillende start en finish plaatsen mogelijk en uiteindelijk besluiten we in Haugastøl te starten en wel te zien hoe ver we komen. Na een goed ontbijt en het smeren van wat broodjes laden we de fietsen in de auto en ruim een half uur later komen we aan in Haugastøl. Daar worden de fietsen weer uitgeladen en gaan we op zoek naar het startpunt.


Die is snel gevonden en al gelijk is het genieten van de prachtige natuur! De weg is een onverharde ''grus''weg en zal volgens het boekje de eerste helft vooral omhoog lopen. Van Haugastøl op 1000m hoogte via Finse op 1222m tot het hoogste punt op 1343m hoogte. Al snel merken we dat het steeds een stukje omhoog gaat, dan weer ff wat naar beneden/vlak en dan weer verder omhoog. Dit fietst wel lekker! We doen rustig aan en stoppen regelmatig om van de omgeving te genieten en foto's te maken. Hoe hoger we komen hoe ruiger het landschap word. Vlak voor Finse zien Rixt en ik in de verte opeens de gletsjer waar we 2 dagen geleden nog op gelopen hebben! We zien nu ook een andere gletsjerarm en zien zo goed hoe groot de totale gletsjer wel niet is. Aangekomen in Finse hebben we al 27km gefietst, tijd voor een echte pauze! We gaan de stationsrestauratie binnen en genieten, zittend op schapenhuiden van de schapen die we thuis hebben, van koffie en warme chocomel.



Daarna weer verder, op naar het hoogste punt! De klimmen worden wat langer maar we hebben gelukkig allemaal goede benen vandaag en fietsen lekker door. We zien steeds meer sneeuw om ons heen en zijn benieuwd of er straks ook nog sneeuw op de weg ligt. Een dag eerder hadden we in de sportwinkel een ''rallarvegen rapport'' gelezen van een week eerder waarin stond dat er nog zo'n 15-20 plaatsen waren met sneeuw op de weg. Dat leek Rixt en mij wel leuk en bijzonder en opeens na een bocht zien we een stukje verder heel veel sneeuw! En ff later lopen we met de fiets aan onze hand door die sneeuw heen. Echt bizar om eind juli een fietstocht te maken en dan gewoon door sneeuw te lopen. We weten niet hoeveel sneeuwgedeeltes er nog zouden komen en maakten uitgebreid foto's. Uiteindelijk hebben we in totaal 13x een stuk door de sneeuw gelopen! Soms maar 5 meter maar de langste stukken waren wel 100-200m! Tussen die sneeuwstukken door bereiken we ook het hoogste punt waar een mooi bordje staat. Toevallig is er net ook een ander stel bij het punt en we maken ff een foto van elkaar bij het bord.




Daarna is het volgens het boekje vooral afdalen naar Myrdal/Flåm. Al snel komen we erachter dat de weg eigenlijk net zo loopt als de eerste helft met het verschil dat de afdalingen nu langer zijn en de klimmetjes korter. De omgeving is nog steeds onbeschrijfelijk mooi en we stoppen dan ook regelmatig foto's te maken of gewoon ff wat te eten/drinken en om ons heen te kijken. Mooi om te zien is dat het landschap steeds weer veranderd en het ff later ook duidelijk zichtbaar is dat we weer lager komen. Er is minder sneeuw te zien en weer meer struiken en bomen. Verder zien we al de hele route lang overal watervallen, waterstroompjes en bergmeertjes. Na weer een stuk gefietst te hebben zien we een bordje staan met ''kafe 500m'' en besluiten we daar te stoppen om een wafel te gaan eten. Ze smaken heerlijk en na onze bidons bijgevuld te hebben met watervalwater gaan we op weg voor het laatste stuk.

Het gaat ons niet meer lukken om Flåm te halen voordat de laatste trein daarvandaan vertrekt en gaan daarom naar Myrdal. Het stuk van waar de weg zich splitst tot Flåm is toch niet het mooiste stuk dus vinden we het ook niet zo erg. Het laatste stuk is nog wel vrij zwaar want we moeten weer omhoog en de weg bestaat uit heel veel stenen waardoor het bijna niet mogelijk is te fietsen. Opeens zien we dan het station voor ons liggen en wil ik de laatste klim toch nog ff fietsend boven komen. Dit lukt!



Op het station aangekomen hebben we nog tijd genoeg voordat de trein terug vertrekt en kijken wat rond. Bij een winkeltje zien we wel erg mooie t-shirts van de Rallarvegen en besluiten er alle4 1 te kopen. Buiten genieten we van het zonnetje en kijken naar alle mensen die er rondlopen afkomstig uit allerlei landen die met de trein naar Flåm gaan, een erg populaire toeristische attractie. Als de trein eraan komt zien we geen speciale wagons voor fietsen en vragen ons af waar die dan in moeten. We vragen een conducteur en die verteld dat we nog een half uurtje op een andere trein moeten wachten. Dat is nog wel te doen en we vinden een mooi bankje en gaan door met mensen kijken. Een paar Aziaten vinden ons met onze fietsen en fietsoutfits ook wel heel interessant en gaan met mijn vader en zusje op de foto! FF later komt dan onze trein eraan en worden de fietsen ingeladen. We vinden alle4 nog een zitplaats en rijden nu met de trein ongeveer de route die we gefietst hebben! Toch zie je vanuit de trein wel een stuk minder door de vele tunnels. Een uurtje later zijn we alweer in Haugastøl en lopen we naar de wagon met fietsen. Als we onze fietsen hebben fietsen we nog een heel klein stukje naar de auto die we bij het station geparkeerd hebben en na een half uur met de auto zijn we weer terug in Geilo waar we geheel volgens Noorse traditie ''pølser'' eten.




Het was voor ons alle4 (veruit) de mooiste fietstocht die we ooit gemaakt hebben en misschien wel ooit zullen maken!