Brevandring på Hardangerjøkulen!

Dinsdag 21 juli

Het is zover! Samen met Rixt ga ik vandaag een gletsjerwandeling maken op de Hardangerjøkulen gletsjer! Een activiteit die georganiseerd word door Høve Støtt en wij mogen gratis mee. De enige voorwaarde is dat we veel foto's moeten maken, dat is geen probleem. Na ons warm aangekleed te hebben, een goed ontbijt en het smeren van broodjes lopen we samen met onze ouders naar Hugin op het station waar het startpunt is. Hier zijn Vanja (collega) Kenneth (de gids) en 4 andere deelnemers (Nederlands stelletje en Noors echtpaar) al. Vanja kijkt eens naar onze outfit en bied aan dat we wel een wind- en waterdichte broek kunnen lenen. Dat lijkt ons wel wat en al snel komt Pål aangereden met de auto met daarin broeken. Buiten hangt voor iedereen een pakket met uitrusting klaar die je mee moet nemen. Een helm, pikhouweel, wat touw en nog drie zwarte zakjes met iets erin. Dit moeten we allemaal in/aan onze rugzak doen of bevestigen en daarna is het wachten op de trein. Die brengt ons in 40 minuten over de prachtige Hardangervidda naar Finse (1222m) zal brengen. Een bergdorp die alleen per trein, fiets of lopend te bereiken is!

Hier aangekomen is het gelijk een stuk kouder en regent het. Die waterdichte broeken zijn nu al ideaal! Voordat we bij de gletsjer zijn moeten we eerst 5km lopen over de Hardangervidda. Om niet koud te worden houd Kenneth er een aardig tempo in en zo lopen we eerst nog over een weg maar al snel trekken we echt de vlakte op. Dan is het goed uitkijken waar je je voeten neerzet en gaat het op en neer, door modder, over stenen en over smalle bergstroompjes. Heerlijk om zo te wandelen! Al snel komen we bij een groot meer waar we een lange brug moeten oversteken. Hier merken we echt hoe hard het waait en zijn we blij dat de brug goede leuningen heeft. Hierna gaat de wandeling weer verder over de vlakte en steken we later nog een wildstromend riviertje over via een wat kleiner en onstabieler bruggetje maar gelukkig wel met touwen waar je je aan vast kunt houden. Het is inmiddels opgehouden met regenen maar fris blijft het wel en ook de wind blijft hard waaien. Voor het uitzicht is het jammer maar verder vind ik het niet eens erg. Het maakt het wel nog avontuurlijker zo! Vanaf het begin van de wandeling is de gletsjer al zichtbaar en er is een soort van grote vlek op te zien. Volgens Kenneth kan dit een hele grote kudde rendieren zijn! Of dit echt zo was komen we niet achter want als we dichterbij komen is er niks meer te zien. Wel zien we heel veel sneeuw waar we nog over omhoog moeten lopen. Dit is nog best zwaar! Na een paar sneeuwstukken ligt de gletsjer vlak voor ons maar eerst is het tijd voor een lunchpauze! Hiervoor gaan we naar een plek achter een rots zodat we wat uit de wind zitten.

Tijdens de lunch legt Kenneth al vast wat uit over de gletsjerwandeling en heeft nog wat leuke verhalen erover en een hilarische imitatie van iemand die zonder zuurstof de himalaya beklimt. Nadat we allemaal goed gegeten hebben is het tijd om onze uitrusting uit de tas te halen en mogen we de zwarte zakjes openen. Hier blijken 2 gordels in te zitten die je aan moet doen en ijzers voor onder je schoenen. We krijgen vast uitleg hoe je deze moet bevestigen maar we moeten nog ff wachten totdat we op de sneeuw zijn met deze echt 'aandoen'. Eerst worden we allemaal aan 1 touw vastgebonden en krijgen we nog uitleg hoe je zo moet lopen. Dan is het tijd om naar de sneeuw te gaan, wat al deel uitmaakt van de gletjsjer, en na onze ijzers bevestigd te hebben loopt het opeens veel makkelijker! Al snel komen we zo bij het 'echte' begin van de gletsjer waar geen sneeuw meer ligt en nu merk ik pas echt hoeveel grip je hebt met die ijzers onder je voeten. Het ijs voelt totaal niet glad aan. Eerst is het ijs nog vooral grijs maar al snel zien we al wat prachtig blauw ijs verschijnen. Iets waar deze gletsjerarm ook bekend om staat en naar vernoemd is (blåisen, het blauwe ijs). Het is echt prachtig! FF later zien we opeens allemaal botten liggen en verteld Kenneth dat dit overblijfselen zijn van een eland die 7 jaar geleden op de gletsjer gestorven is!

We lopen verder en er komen steeds grotere stukken blauw ijs tevoorschijn. Echt een ongelofelijk gevoel om hier te lopen! Af en toe lopen we over een stukje sneeuw. Kenneth loopt voorop en prikt eerst met zijn houweel in de sneeuw om een veilige route te zoeken. Daarna moeten wij precies in zijn voetstappen de sneeuw oversteken. Ook op het ijs is het goed opletten waar je loopt want af en toe verschijnen er gletsjerspleten die we over moeten steken. Soms van maar een paar centimeter maar af en toe is het ook nodig dat je er echt over moet springen of dat Kenneth je helpt met een hand. Soms wel wat eng vind ik maar tegelijkertijd ook wel erg spannend! Het 'uitzicht' is ook echt prachtig. Het ijs word steeds blauwer naarmate de spleet dieper word. Af en toe stoppen we ook ff om echt hiervan te kunnen genieten en wat foto's te kunnen maken. En soms moeten we ook gewoon ff wachten omdat Kenneth op zoek moet naar een veilige route. Hij verteld dat de gletsjer er elke week weer anders uitziet en het elke X weer opnieuw zoeken is naar een route. Na een kleine 2 uur op de gletsjer komen we weer op de sneeuw terecht. Het was een prachtige wandeling geweest en die was ook nog niet afgelopen. We moesten nog terug naar Finse!
Een stukje verder was het weer tijd om de ijzers onder onze schoenen vandaan te halen. Opeens was de sneeuw weer glad en het koste best veel moeite om overeind te blijven toen we een sneeuwhelling horizontaal overstoken terwijl er een harde wind waaide. Toch genoot ik hier ook wel weer van. Ik dacht terug aan wandelingen die ik vroeger wel maakte met mijn familie in 'slechte' weersomstandigheden en dat waren de wandelingen waar ik het meest van genoot. Mijn broertje, zusje en ik speelden dan dat we op een expeditie/ontdekkingsreis waren door onbekend gebied. Deze wandeling deed mij daar weer erg aan terugdenken. Na de sneeuw kwamen we op een rotslandschap terecht die een stuk later weer overging in gras/mos/bergstroompjes. Daar hielden we nog ff een pauze voordat we aan het laatste stuk naar Finse begonnen. Ondertussen vertelde Kenneth nog wat interessante dingen over de omgeving. O.a. dat een deel van Starwars 5 hier is opgenomen.
Weer in Finse aangekomen hadden we er 13-15km opzitten. Het was nog ff wachten op de trein en uit een box haalde Kenneth heerlijke warme chocomel tevoorschijn. Toen die op was kwam de trein eraan en na 40min waren we weer terug in Geilo. Daar stonden onze ouders en Vanja al te wachten. Na een groepsfoto en alle spullen weer te hebben ingeleverd was het tijd om weer naar de hytte te gaan, lopend. Dit was geen probleem. Een wandeling van 15min over een verharde weg stelde niks voor bij wat wij vandaag al gelopen hadden. Na thuis gedouched en gegeten hebben merkten we toch wel dat we moe waren en hebben de rest van de avond heerlijk gerelaxed en nagenoten van deze prachtige wandeling met de 144 foto's die we gemaakt hadden!